Dag 7

 

Omdat onze pc er morgen weer is en ik het nu nog even met de oude moet doen (zo die is traag zeg) ben ik toch even naar de cd-rom van Discovery Cove gaan kijken. Nou dan ook gelijk maar de foto’s op de blog met verhaal natuurlijk.

 

22 juni 2009

Vanmorgen zijn we om 07:30 weggereden naar Discovery Cove. Voor Kelly was het de eerste keer, voor mij de 3e keer, maar 2e keer in Discovery Cove. Caithlyn en Raymond bleven deze dag bij ons. Wat later op de ochtend tot iets heel moois is gekomen.

 

Eenmaal aangekomen bij Discovery Cove (hierna DC) hebben we ons ingecheckt. Het ging allemaal best moeilijk want we stonden we in de pc, maar niet op de lijst. Maar ja eind goed, al goed kregen we onze passen en konden we door. We keken onze ogen uit en natuurlijk met zijn allen op de foto.

 

Daarna zijn we ons gaan omkleden en hebben we onze vesten gehaald. Inmiddels hadden we ook best trek gekregen en zijn we gaan ontbijten. Ook nu was alles weer uitstekend verzorgd. Daarna zijn we op het strand gaan zitten en hebben we ons goed ingesmeerd met het sample dat we van DC hadden gekregen.

 

Om 10:20 begon voor Kelly en mij het avontuur. Na de formulieren te hebben ingevuld en de dvd te hebben bekeken zijn we richting het water gelopen. Kelly en ik zaten in groepje B met dolfijn Cindy, een vrouwtje van 42 jaar oud. Na wat meer info over Cindy en dolfijnen in het algemeen enz enz begon het zoengedeelte. Cindy kreeg van zowel Kelly als van mij een dikke pakkerd.

    

 

Daarna mochten we naar het midden van de pool zwemmen om door Cindy weer teruggetrokken te worden. Super gaaf was dat weer. Daarna kwam ook Spencer erbij, een mannetje van 39 die echt super dominant was. Dat was te merken ook. Zijn zoon van 13 Hutch zat ook in de pool.

 

  

 

Toen we voor onze meeting op het strand zaten was een medewerker van DC naar ons toegekomen en die had gevraagd hoe oud Caithlyn was en of zij dolfijnengek was. Ik vertelde haar dat Caithlyn er onwijs van baalde nog geen 6 te zijn en dus niet in het water mocht. De medewerkster vertelde dat ik aan de trainer moest vragen of zij aan het einde ook op de foto mocht. Zo gezegd zo gedaan maar niks aan Caithlyn verteld. Eenmaal in het water vroeg ik of dat mocht, de trainster zei direct ja en vroeg wie er dan bij haar stond. Ik zei, dat is mijn man. Nou die mag er natuurlijk ook bij. Nou toen ik dat naar Raym riep was ie erg verrast. Daarna vertelde hij het aan Caithlyn en die maakte een vreugdsprong. Ik werd er emotioneel van. Iedereen ging uit het water en Caithlyn kwam op de armen van Raymond het water in. We moesten iets meer naar de zijkant en daar was Hutch (zoon van Spencer), daar gingen we mee op de foto. Ik hoef daar denk ik niet veel over te vertellen want de smile op Caithlyn;s gezicht zegt meer dan genoeg.

 

Dit was een geweldige ervaring.

Daarna zijn we met zijn allen de foto’s gaan bekijken en hebben we het pakket met de cd-rom ($132) genomen. Zodoende konden we thuis alle foto’s ook zelf afdrukken. De sleutelhangers hangen inmiddels aan onze sleutelbossen.

 

Op een gegeven moment zijn we gaan genieten van een welverdiende lunch en ook deze was weer uitstekend verzorgd.

Daarna hebben we alle overige baden bezocht. Bij de roggen was het toch wel weer apart om deze zo om je heen te zien zwemmen, ze zijn echt snel.

 

 

 

In de grootste pool zwemmen diverse vissen rond je, eigenlijk vonden Kelly en ik dat best eng. We gingen dan ook van voor naar achter en van links naar rechts bij het kijken onder water.

Raymond besloot nog even bij de vogels te gaan kijken en vertelde bij terugkomst dat hij tijdens het voeren bezoek kreeg van een aantal valkparkieten, hij moest toen gelijk aan Mickey en Tinkey (onze eigen valken) denken die in Nederland zijn.

Daarna hebben we nog heerlijk van het zonnetje genoten (onder het genot van wat lekkers en drinken natuurlijk). Ook hebben we nog bij de Dolphin Lagoon gekeken en nog wat foto’s gemaakt.

 

 

Enigzins moe en beetje verbrand maar vol blijschap zijn we terug naar de villa gegaan. Eenmaal aangekomen in de villa bleken Andries Wil en Marco ook al terug te zijn van hun bezoek aan Bush Gardens. Hun verslag volgt hieronder.

Kelly was zeer moe en bleef in de villa, met zijn zessen zijn we naar Denny’s gegaan waar we heerlijk hebben gegeten.

 

By Gwenda

 

Dag 7 Bush Gardens

 

Om 07:30 zijn we (Andries, Wil en Marco) vanuit de villa op weg gegaan naar Bush Gardens. Rondom 8.45 waren we bij de ingang maar helaas konden nog niet gelijk het parkeerterrein oprijden dat ging namelijk om negen uur pas open . Bij de ingang van het park kregen we een geweldige show te zien, opgevoerd door de showgroep Mistic Sheils of Morocco. Enorm leuk om zo welkom geheten te worden.

Eenmaal in het park, zijn we na het bestuderen van de parkmap op weg gegaan naar het verblijf van de tijgers. Marco’s favo dier is de tijger, dus daar keek hij zeer naar uit.

 

 

Daarna zijn we naar het verblijf van de krokodillen gegaan.

Bij elk verblijf kreeg je veel informatie van de dieren te horen, erg leuk maar ook interessant. Inmiddels hadden we ook aardig dorst gekregen en ging een kop koffie en chocomelk met wat lekkers er wel in.

Inmiddels had Marco zijn chocomel op en wilde eerst graag even uitwaaien in de Montu (zijn favoriete achtbaan) Dus Marco sloot keurig aan in de rij, Andries wilde niet in dus ja dan maar alleen. In ieder geval, hij had genoten dus kon er weer even tegen. Toen zijn we weer richting wat andere dieren gegaan en kwamen we bij mijn favoriete apen, mijn evenbeeld, heerlijk zijn die beesten.

Inmiddels kwamen we aan bij de kabelbaan. We vonden het heerlijk om zo er boven hangen en te genieten van al die beesten. Daarna nog even een rondrit door het park met een treintje, wat dat betreft kon mijn dag al niet meer stuk.

 

Inmiddels kregen we ook wel trek en hebben we even wat uitgezocht waar we even heerlijk konden zitten (verkoeling) en eten . Daarna zijn we lekker met een volle buik richting de attracties gegaan waar Andries en Marco samen ingingen. Daarna nog even bij de tijgershop voor Marco een souvenir gekocht. Een beeldje van een tijger voor op zijn kamer. Op een gegeven moment kwamen we aan bij de Congo River Rapids (ronde banden waar 12 mensen in kunnen) even vastzetten en ja hoor daar gingen we. We hebben enorm gelachen en wat waren we nat, maar door het Floridiaanse zonnetje ben je zo weer droog.

Toen nog even naar het vogelpark gelopen, prachtig al die kleuren en diverse vogels bij elkaar.

 

Conclusie:

Wat is het toch een heerlijk park om daar te mogen vertoeven, we hebben enorm genoten.

Om half vier weer naar de uitgang gelopen om 5 uur waren we heerlijk en voldaan in de villa thuisgekomen. Daar troffen we ook de rest van de fam aan, die hadden ook een dag van hun leven gehad.

By Wil